Heb ik een parentale burn-out?

Het ouderschap, of in mijn geval het moederschap, is wat mij betreft de mooiste rol maar ook de zwaarste rol die er is. Op de vraag hoe ik het moederschap vind, kan ik afhankelijk van het tijdstip en het moment je verschillend antwoorden. Wanneer ik een fijne dag heb gehad, waarop alles redelijk liep, kan ik ontzettend gelukkig zijn. Maar ook dan is het mogelijk dat niet veel later (een dag of soms zelf een paar uur later) ik een totaal andere ervaring heb, en alles me te veel is. En ook dat is het ouderschap wat mij betreft. Maar als voldoening, verwondering en trots regelmatig de revue passeren zit je nog goed.

Waar je op je werk de deur dichttrekt wanneer je klaar bent, lukt dit thuis natuurlijk niet. Behalve dat je nooit klaar bent, ben je er, ook al ben je fysiek niet aanwezig, altijd met de kinderen bezig. Wanneer je kinderen gelukkig zijn, ben jij het ook. Spelen er problemen, dan geeft  dit continue zorgen. Uiteraard gaat opvoeden en het er wel of niet van genieten in golfbewegingen. De kinderen gaan door moeilijke en makkelijke fases heen en jij moet elke keer opnieuw aanpassingen doen om aan te sluiten bij hun behoeften. Wat de ene keer levensgeluk oplevert en op andere momenten zorgt voor structurele uitputting. Wanneer je merkt dat je gaat opzien tegen een dag thuis, moeite hebt om te genieten van de opvoeding en het gevoel krijgt niet meer aan jezelf toe te komen, dan zou het zomaar kunnen dat jij te maken hebt met een parentale burn-out.  

Wat is een parentale burn-out?
Als ouder sta je altijd aan (je hebt een 24 uurs taak). Wanneer in het gezin (tijdelijk) de balans is verstoord door zorgen, problemen, issues of andere zaken, ligt uitputting op de loer. Wanneer het thuis zijn of de opvoeding of dagelijkse sores van het gezin je continue stress oplevert, loop jij op de toppen van je tenen. Waar je op je werk vakantie kunt nemen, neem je thuis je gezin op vakantie mee. Als de zorg voor je gezin gaat aanvoelen als een plicht, en je geen voldoening meer ervaart en het gevoel hebt te willen ontsnappen aan deze zware taak, dan kun je spreken van een parentale burn-out.

Herkenbare symptomen van een parentale burn-out
Je ervaart geen voldoening meer van het ouderschap. Je merkt dat je niet meer kan genieten. Je gaat opzien tegen je ‘thuisdagen’. Je voelt je opgesloten, niet begrepen en de kinderen hebben (helaas) een vervelende uitwerking op jouw gevoel. Problemen die er zijn wegen zwaar en voelen als uitzichtloos. De kinderen voelen aan dat jij minder consequent bent en proberen jou makkelijker uit. Je bent te moe om consequent te zijn dus hierdoor ontstaat er ruis en minder structuur. Je hebt het gevoel dat je faalt als ouder. De organisatie thuis verloopt minder efficiënt waardoor je achter de feiten aan loopt (boodschappen niet in huis, belangrijke dokters afspraken over het hoofd gezien etc.). Je hebt het gevoel je grip over de situatie te verliezen. Je vergelijkt jezelf steeds met andere ouders. Je baalt van het gedrag van de kinderen. Je bemerkt dat jij als ouder geen geduld meer kunt opbrengen. Je baalt van je eigen gedrag en verliest ook zelfvertrouwen in je rol als ouder. Je merkt dat je onverschillig wordt en dat het steeds meer moeite kost om vanuit empathie en liefde te reageren. Je wordt sneller boos, je laadt niet meer op (‘s nachts niet maar ook overdag is er geen moment van rust). Je bent gevoelig voor prikkels en helaas zijn kinderen een grote bron van prikkels (geluid, bewegende beelden, continue vragen en speeldates of krijspaleizen die jij te bezoeken hebt). Je voelt jezelf somber en moet jezelf steeds meer tot activiteiten dwingen, waardoor er kans bestaat dat je passiever wordt wat er vervolgens weer voor zorgt dat je in een negatieve cirkel komt, omdat je hierdoor minder in andere omgevingen komt.

Wat is het verschil tussen een burn-out en een parentale burn-out?
In principe is er fysiek geen verschil. Bij zowel een werk-gerelateerde burn-out als een parentale burn-out is er sprake van een structureel overbelast systeem. Er is roofbouw gepleegd op het lijf (fysiek, mentaal en emotioneel) en jij moet hiervan herstellen. De oorzaak voor het ontstaan van de klachten verschilt maar de weg naar herstel is hetzelfde. Behalve dan, dat er in de behandeling van een parentale burn-out vooral meer moet worden gekeken hoe je specifiek binnen de gezinssituatie ‘rust’ kan pakken. En dit laatste is regelmatig een uitdaging als er weinig escape momenten zijn.

Herstel
Herken jij een parentale burn-out? Ben jij het plezier kwijtgeraakt in de opvoeding of in jouw rol van ouder? Energie Herstel gaat in gesprek met jou, opzoek naar oplossingen op maat. We zullen dingen uitproberen maar er zullen ook hulpbronnen in kaart moeten worden gebracht. Welke oppasmogelijkheden zijn er? Waar zit regelruimte? En we gaan op zoek naar, wat vond ik ook alweer ‘wel’ leuk? Want er moet een manier gevonden worden r hoe die batterij weer opnieuw opgeladen kan worden, zodat jij je rol kan herpakken. En opnieuw plezier kan ervaren binnen de struggles die er zullen blijven van het ouderschap.

Hulp nodig om te herstellen?
Neem eens contact met ons op, wij denken graag met jou mee in oplossingen.