Verplicht thuis werken. Hoe dan?
Vanaf 12 maart werd opgeroepen zoveel mogelijk thuis te werken waarmee het onvrijwillige thuis werken massaal is gestart. Drie dagen later werden alle scholen gesloten. De eerste einddatum van 6 april bleek een tussenstation. Inmiddels zijn alle maatregelen rondom corona verlengd tot en met 28 april, de scholen blijven nog zeker tot en met de meivakantie dicht. “Na 28 april gaan we echt nog niet helemaal terug naar de oude situatie,” benadrukte premier Rutte ons met klem. Thuis werken vorm geven is een uitdaging en vraagt om flexibiliteit en creativiteit, maar hoe doe je dat en hoe hou je het vol?
Inmiddels heb ik al aardig wat mensen gesproken die zich in allerlei bochten wringen om het mogelijke met het onmogelijke te combineren. En zelf rommel ik ook maar wat aan.
Voor mezelf kan ik het thuiswerken met weinig tot geen oppas mogelijkheden het beste vergelijken met camperen. Alsof ik een tent opzet zonder gebruiksaanwijzing, na een lange reisdag. Moe kom ik net op tijd aan op de camping, de tent moet staan voor het donker is, de winkels zijn al dicht en ik ben de hamer vergeten, waardoor je moet besluiten het de eerste nacht maar zonder de buitenste haringen te doen, omdat de ondergrond te hard is. Na wat uitproberen staat uiteindelijk de tent en het eindresultaat mag er best zijn. En het lukt zelfs om op veel te lage stoeltjes met die krakkemikkige campinglamp een spelletje te spelen voor de tent maar nadat ik wordt lek geprikt door de muggen ga ik toch maar snel slapen. Het ziet er best gezellig uit, maar het is alles behalve comfortabel, dat is wat mij betreft het nieuwe thuiswerken.
Ik denk dat het per werk en per gezinsituatie verschilt tegen welke problemen je hierbij aanloopt maar dat het uitdagingen kent (klinkt mooier als obstakels) kan denk ik iedereen beamen.
Even wat dingen die voor mij wel en/of niet werken. Het helpt mij dus niet om in mijn huispak met een knot op m’n hoofd maar te gaan zien hoe de dag loopt en aan te kijken wanneer het mij ergens lukt om iets te doen met twee jonge kinderen (van 3 maanden en 2 jaar). Maar wat werkt er wel?
Ik (probeer) elke dag op dezelfde tijd op te staan en mezelf klaar te maken, alsof ik naar m’n werk zou gaan. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik mezelf aanzet en daardoor loop ik (minder) achter de feiten aan. Dit maakt gelijk het verschil met een weekenddag om zo ook nog een weekend gevoel te creëren tussen dagen die toch al allemaal op elkaar lijken.
Helaas, kan ik alleen pieken op het moment dat mijn oudste dochter smiddags slaapt of wanneer mijn man thuis is. Omdat ik vaak veel tijd verlies met bedenken wat ik moet doen helpt het mij om de dag ervoor een lijstje met ongeveer drie acties te maken, welke ik op die momenten zou willen uitvoeren. Hierbij zet ik de minst leuke actie op 1. Door de tijdsdruk begin ik hier gelijk aan en kan ik deze niet uitstellen. Mochten de andere twee acties daarna niet meer lukken voel ik mezelf toch nog voldaan.
Werk jij thuis? En welke uitdagingen of obstakels ken jij? Wat heb jij al uitgeprobeerd en wat werkt er voor jou wel/niet? Ik ben heel erg benieuwd.